از پیروزی انقلاب مشروطه ایران بیش از صد سال است که میگذرد. بیش از صد سال است که ایرانیان برای عدالت، آزادی و برابری در مقابل قانون در حال مبارزه هستند. نسلهای پی در پی از ایرانیان مقابل حاکمان خودکامه ایستادند و هزینه این ایستادگی را با جان و مال خود پرداخت کردند.
و این چالش همچنان ادامه دارد. شکست جنبشهای مردمی و به انحراف کشانده شدن مطالباتشان، این سرزمین را به آستانه نابودی ناشی از فروپاشی اجتماعی و نابسامانی سیاسی-اقتصادی رسانده است. تخریب بیسابقه محیط زیست و منابع طبیعی به نقطه بیبازگشت و از دست رفتن زمان برای جبران آسیبهای وارد شده به آن حقیقتی غیر قابل انکار است. اختلاف طبقاتی هر روز بیشتر شده و فساد اداری و سیاسی٬ اقتصادی و اخلاقی عرصه زندگی را روز به روز بر مردم تنگتر و دشوارتر میکند. این زوال تدریجی در تضاد شدید با ارزشهای واقعی ایرانی است.
موجهای مختلف مهاجرت منجر به فرار استعدادها و سرمایهها از کشور شده و آنهایی که هنوز در آن بسر میبرند تحت شدیدترین سرکوبها به زندگی خود ادامه میدهند. صنایع حیاتی و تجارت کشور در نتیجه فرار سرمایهها و کارشناسان ضربه دیده و فاصله ایران را با کشورهای پیشرفته دنیا و همسایگان خود به مراتب بیشتر کرده است. نظام حاکم بر ایران بر خلاف ادعاهای دروغین خود٬ با سرکوب استعدادهای داخلی و فراری دادن منابع ملی٬ متخصصان و مغزهای کشور و با اشاعه فساد و انتقال سرمایه غارت شده کشور به خارج و بیکفایتی مسئولین، سرانجام در خدمت همان نظام سرمایهداری متمرکز در غربی هستند که به ظاهر آنرا «شیطان بزرگ» مینامند. در صحنه سیاست خارجی٬ رژیم حاکم بر ایران بازتاب پلیدترین ناقضین حقوق بشر در منطقه شده است. کودکان، کارگران، روشنفکران، کنشگران انساندوست، و همچنین حقوق زنان، حقوق اقلیتهای قومی و مذهبی و حقوق اقلیتهای جنسی به طور سازمانیافته سرکوب شده و حکومت ایران همه را در مقابل منافع خود و همدستانش قربانی میکند. تمدن چند هزار ساله ایرانی در حال پوسیدن و بدون نابودی این نظام اهریمنی امکان برزیستی آن غیر قابل تصور است. نسل امروزی در مقابل نسلهای آینده مسئول و موظف هستند که در راستای تغییر این شرایط و حفظ این میراث گرانبها نهایت تلاش خود را به کار برند. برپاخیزی مردم دلیر این بوم و بر هماکنون در درک این مهم قابل مشاهده است.
پیمان بامداد با هدف جایگزینی حکومت اهریمنی کنونی با حکومتی مردمساختار و همزیستخواه تشکیل شده و در این راه مشتاق همکاری با همه کنشگران آگاه و دلسوز ایرانی در درون و بیرون مرزهای ایران است. هدف ابتدایی این سازمان کمک به ایجاد یک گفتمان آزاد و سازنده در مورد آینده ایران و کمک به طراحی سیاستهایی برای رفع بحران های مذکور و رسیدن به آیندهای بهتر برای ساکنان فعلی و آینده ایران است. این سازمان برای کمک به سازماندهی طبقات فرودست و تحت ظلم درون و برون مرزی ایران تشکیل شده و در این راه اولین ماموریت خود را کمک به سرنگونی حکومت فعلی ایران به عنوان یک حکومت مرتجع٬ ظالم و در تضاد با مبانی حقوق بشر و فرهنگ و تمدن ایرانی میداند. در این راستا در نخستین گام٬ سازمان پیمان بامداد تعهد خود را به تمامی موازین حقوق بشر و پیماننامههای تعیین شده توسط سازمان ملل و سایر نهادهای بینالمللی موجود به وضوح اعلام میدارد.
برنامه اعضای این سازمان حرکت به سمت جامعهایست که دولت آن بطور طبیعی برخاسته از مردم است و این مردم در تعیین سرنوشت سیاسی و اقتصادی خود بطور مداوم مشارکت خواهند داشت. جامعهای که در آن دولتش نقش حمایت از همه افراد جامعه و آزادیهای فردی و اجتماعی آنها را عهده دار است و در راستای عدالت اجتماعی٬ اقتصادی و سیاسی در بین تمامی اقشار جامعه گام برمیدارد٬ جامعهایست که در آن حقوق افراد توسط شرکتهای بینالمللی و سرمایهداری جهانی استثمار نشده بلکه همه اعضای آن از فرصتهایی برابر برای رسیدن به اهداف فردی و اجتماعی خود به شکلی سالم٬ مسالمتآمیز و عادلانه برخوردارند. این گروه خواستار تعریفی نوین از نقش دولت و سیاست است مبنی بر تضمین بدیهیات یک زندگی شرافتمندانه و با عزت مانند دسترسی به نظام آموزشی با کیفیت و غیر ایدئولوژیک، نظام درمانی همهگیر و دسترسی به مسکن مطابق کرامت انسانی، بهرهمندی از نتیجه کار فردی و ثروت و تولید ملی برای همه اعضای جامعه. رویای ما زندگی در جامعهایست که طبقه ستمدیده نداشته باشد و همه افراد آن با حفظ تمام گوناگونی فرهنگی و قومیتی و عقیدتی و سیاسی امکان همزیستی مسالمت آمیز را داشته باشند و هیچ کس در هیچ مقامی از انتقاد و نظارت و پاسخگویی مصون نباشد چرا که ما قویا معتقد هستیم که در حال حاضر این موارد برای بقای راهبردی کشور ضروریست. تحقق این رویا ممکن است تا نسلهای آینده به درازا بکشد ولی اعضای این سازمان در این آرماننامه رویای خود را به عنوان پژواکی از فریادهای همه عاشقان آزادی و علاقهمندان این مرز و بوم به اشتراک میگذارند و امیدوارند که این رویای مشترک برتر از همه اختلاف نظرها و تفاوتهای تاریخی و فرهنگی٬ مردم این مرز و بوم را کنار هم نگه داشته و همه ما را در خروج از وضعیت اسفبار فعلی و حرکت به سوی آیندهای بهتر یاری دهد.